Buitenbaarmoederlijke zwangerschap: symptomen in week 4 tot 6 herkennen

Eerste signalen buitenbaarmoederlijke zwangerschap rond week 4 tot 6

In de eerste weken voelt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vaak niet anders dan een gewone zwangerschap. Je menstruatie blijft uit, de zwangerschapstest geeft twee streepjes, en misschien heb je last van vermoeidheid, gevoelige borsten of lichte misselijkheid. Juist dat maakt het verraderlijk: de eerste waarschuwingssignalen ontstaan meestal pas rond week 4 tot 6. Dit kunnen zijn:

• Een stekende of aanhoudende pijn aan één kant van je onderbuik
• Lichte tot soms hevigere vaginale bloedingen
• Een zeurend of drukkend gevoel in je bekken
• Pijn die onverwacht naar je schouder of rug trekt
• Duizeligheid, licht in het hoofd of flauwvallen

Deze klachten kunnen langzaam erger worden, maar soms ook plotseling opkomen. Zeker bij hevige pijn of een gevoel dat “niet klopt”, is het belangrijk om direct medische hulp te zoeken.

Hoe voelt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?

Veel vrouwen omschrijven de pijn als anders dan menstruatiekrampen. Waar krampen tijdens je menstruatie vaak in golven komen en weer wegzakken, blijft deze pijn vaak constant aanwezig. Soms begint het met een vaag zeurend gevoel dat in de loop van de dag toeneemt.

Een verhaal dat verloskundigen vaak horen is:
“Ik had al een paar dagen pijn aan één kant van mijn buik. Eerst dacht ik dat het erbij hoorde, maar op een avond werd de pijn ineens veel heftiger en voelde ik me duizelig. Toen ben ik direct naar het ziekenhuis gegaan.”

Wanneer de eileider scheurt, kan de pijn plotseling zeer intens worden. Dit gaat soms gepaard met bleek worden, koud zweet, misselijkheid en een snelle hartslag. In zo’n geval moet je meteen 112 bellen.

Wanneer ontstaan de klachten meestal?

De meeste symptomen beginnen zich te ontwikkelen tussen de vierde en zesde week van de zwangerschap. In de eerste weken merk je vaak weinig meer dan dat je zwanger bent. Pas als het zwangerschapsweefsel groter wordt en meer druk uitoefent, ontstaan de klachten.

Hoe sneller je deze signalen herkent en laat onderzoeken, hoe groter de kans dat je een behandeling kunt krijgen zonder blijvende schade aan je eileiders.

Mogelijke oorzaken en risicofactoren

Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap ontstaat meestal doordat de bevruchte eicel de baarmoeder niet kan bereiken. Mogelijke oorzaken of risicofactoren zijn onder meer:

• Eerdere eileiderontstekingen of bekkeninfecties
• Endometriose
• Littekens of verklevingen na een buik- of eileideroperatie
• Vruchtbaarheidsbehandelingen, zoals IVF
• Roken
• Eerdere buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Heb je een of meerdere van deze risicofactoren? Dan is het verstandig om extra alert te zijn op signalen in de eerste weken van een zwangerschap.

Hoe stelt een arts of verloskundige de diagnose?

Als je klachten hebt die passen bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, zal je arts of verloskundige meestal een combinatie van onderzoeken doen:

Bloedonderzoek

Om het zwangerschapshormoon HCG te meten. Bij een EUG stijgt deze waarde vaak trager dan bij een gezonde zwangerschap.

Vaginale echo

Om te kijken of er een vruchtzakje in de baarmoeder aanwezig is. Als dat niet het geval is terwijl het HCG wel stijgt, kan dat een teken zijn dat de zwangerschap zich op een andere plek bevindt.

Behandelopties buitenbaarmoederlijke zwangerschap

De behandeling hangt af van hoe ver de zwangerschap is en hoe je je voelt:

Afwachten

Als de HCG-waarde laag is en daalt, kan het lichaam het zwangerschapsweefsel soms zelf afbreken.

Medicatie (Methotrexaat)

Dit medicijn stopt de groei van het zwangerschapsweefsel en voorkomt een operatie.

Operatie

Noodzakelijk als er al schade aan de eileider is of bij hevige klachten. Hierbij wordt het zwangerschapsweefsel verwijderd, soms samen met de aangetaste eileider.